Veiligheid en consistentie in alles wat we doen

IJzerman: “Wat consistentie betreft zijn het onze mensen van QA die ervoor zorgen dat de parameters die de kwaliteit van een voeroplossing bepalen, worden vastgesteld. Afhankelijk van het dier worden de kwaliteitsniveaus bepaald door fysieke aspecten, zoals hardheid en grootte, en de aanwezigheid van voedingsstoffen, zoals proteïne, vetten, vitaminen, mineralen en aminozuren.

Beslissingen over deze gehaltes worden genomen door de afdeling formulatie. Als QA stellen we de procedures vast die ervoor zorgen dat het gehalte in elke batch voer hetzelfde is. QC stelt de meetmethoden vast en neemt beslissingen over wat aanvaardbaar is. Wat betreft de veiligheid van onze producten is QA verantwoordelijk voor het instellen van strikte veiligheidslimieten en het bewaken daarvan in zowel ons onderzoek als onze activiteiten en producten.”

Senya: “Om een voorbeeld te geven: als er een vrachtwagen met mais bij onze fabriek in Tema aankomt, nemen mijn collega’s van Quality Control monsters en analyseren die in ons laboratorium. De gegevens die uit deze analyse komen vergelijken ze met de normen en specificaties die van tevoren zijn vastgesteld. Mais die wat betreft fysieke parameters of voedingswaarden niet voldoet aan onze vereisten voor het voer, proberen we te gebruiken voor ander voer waarvoor deze eisen niet gelden. Dit hangt echter allemaal af van de normen die we met onze klanten zijn overeengekomen. Die normen zijn altijd leidend.”

IJzerman: “Ieder bedrijf is anders wat betreft grootte, dieren en beschikbare technologieën. Het voer dat veehouders aan hun dieren geven moet passen bij hun individuele situatie en managementdoelstellingen. Als dat voer niet consistent is, krijgen veehouders niet de kwaliteitsresultaten die ze nodig hebben om hun doelstellingen te realiseren.”

Senya: “Deze resultaten worden behaald in combinatie met goed bedrijfsmanagement. Ons ‘on-the-farm’ supportteam bezoekt het bedrijf iedere dag om te kijken hoe het gaat met onze klanten en hun resultaten. Als een veehouder tegen problemen aanloopt, proberen onze collega’s deze in eerste instantie op te lossen door te sturen in het bedrijfsmanagement. Als de kwaliteit van de eierschalen bijvoorbeeld slecht is, kan het soms al voldoende zijn om bijvoorbeeld de toegankelijkheid van water en de voeropname van de leghennen aan te passen. Als de problemen echter niet het gevolg zijn van het bedrijfsmanagement, kunnen QA & QC informatie van het supportteam gebruiken en, afhankelijk van het probleem, in samenwerking met andere afdelingen mogelijke oorzaken opsporen en oplossingen en preventieve acties voorstellen.”

IJzerman: “Het is mijn taak om alle QA- en QC-afdelingen van al onze businessunits op elkaar af te stemmen, gegevens samen te voegen en een overzicht te hebben van wat er in elke businessunit gebeurt, en deze gegevens op lokaal niveau beschikbaar te maken. Hiervoor gebruiken we onze online database ProQ. Deze database bevat onder andere gegevens van al onze QA-afdelingen, zoals de resultaten van leveranciersaudits, de status van grondstofbronnen en eventuele klachten. Het kan voor een inkoopmedewerker in Polen heel handig zijn om te weten wat de ervaringen van collega’s in Nederland zijn die bepaalde grondstoffen bij dezelfde bron hebben gekocht. Vorig jaar hebben ze bijvoorbeeld een mogelijke terugroepactie voor 10.000 MT voer weten te voorkomen door informatie te delen over de instabiliteit van een bepaalde vitamine die had kunnen leiden tot gezondheidsproblemen bij dieren.”

Senya: “ProQ bevat ook alle QA-procedures en -specificaties van de bedrijfsnormen van De Heus. Dat was heel handig bij het opzetten van mijn afdeling in Ghana, om ervoor te zorgen dat ons voer altijd voldoet aan de voedingsbehoeften van de dieren en voorspelbare resultaten oplevert. En zoals Carl al aangeeft, kan ik nu we eenmaal in bedrijf zijn documenten zoals procedures, checklists en werkinstructies vergelijken met soortgelijke processen van collega’s over de hele wereld. Op onze beurt delen we de gegevens van Ghana om bij te dragen aan de collectieve kennis van De Heus op het gebied van kwaliteitscontrole.”

IJzerman: “Bij De Heus Wereldwijd willen we zo weinig mogelijk strak voorschrijven. Businessunits moeten hun eigen doelstellingen bepalen, afhankelijk van wat ze op lokaal niveau willen bereiken. Vervolgens springt mijn team bij om uit te zoeken hoe ze die doelstelling kunnen realiseren. Maar zoals Aisha al zei, we hebben als bedrijf wel bepaalde minimumnormen, bijvoorbeeld over de maximale doseringstolerantie.

Er is één uitzondering, maar die geldt niet in Nederland. Voor homogeniteit en overdracht van medicijnresten hebben we zeer gedetailleerde vereisten. In het buitenland vullen we sommige voeroplossingen aan met medicijnen, voor dieren die een medische behandeling nodig hebben. Wereldwijd moeten al onze productielocaties voor diervoeders zich aan dezelfde procedures houden om te voorkomen dat er medicijnresten terechtkomen in voer waar het niet in thuishoort.”

Senya: “Dit jaar hebben we zware regenval meegemaakt in het droge seizoen in Ghana. Dat kan gevolgen hebben voor het aflatoxinegehalte (een toxische schimmel) in zowel graan als voer. Dit gehalte wordt hoger wanneer er te weinig zon is om het graan te drogen en de opslagruimtes vochtiger zijn. Voor onze afdelingen QA & QC kan dat betekenen dat we meer grondstoffen binnenkrijgen waarvan de kwaliteit inconsistent is. Samen met ons inkoopteam informeren we boeren over goede werkwijzen voor de opslag van grondstoffen, zodat de uiteindelijke kwaliteit van deze grondstoffen verbetert. Als ze grondstoffen leveren die we afwijzen, leggen we uit aan welke standaarden en vereisten hun producten moeten voldoen. Dat zijn ze gaan waarderen. Ook al ben ik niet in direct contact met leveranciers of klanten, toch kan ik als QA-manager het kwaliteitsdenken aan weerszijden van de keten verbeteren en bijdragen aan een hoger kwaliteitsniveau.”

IJzerman: “Door klimaatverandering zullen mycotoxines vaker voorkomen in grondstoffen. Ik verwacht dat hier wereldwijd meer aandacht voor zal ontstaan. Tegelijkertijd is er wereldwijd een spanningsveld tussen de toenemende nauwkeurigheid van de laboratoria en de mate van detail in de wetgeving. Deze lopen niet langer parallel. De wetgeving is nu gebaseerd op het principe ‘Als je het niet kunt meten is het aanvaardbaar’, terwijl de laboratoria steeds kleinere hoeveelheden kunnen meten. Als de wetgeving hetzelfde blijft, leidt dat tot een onwerkbare situatie. Het is een onderdeel van de wereldwijde voedselketen dat in de nabije toekomst politieke aandacht nodig heeft. Samen met een aantal collega’s ben ik actief in FEFAC (de Europese Federatie van Diervoederfabrikanten) en probeer ik deze kwesties binnen de hele sector aan de orde te stellen.”